Kartal escort sabahları, her zamanki gibi denizden gelen tuzlu esintinin sokak aralarına dolmasıyla başlardı. Fakat yirmi iki yaşındaki Zeynep için sabahlar, huzurdan çok yorgunluğun adıydı. Geceleri çalışmak zorunda kalan genç kadın, her güne uykusuz ama yine de umutlu uyanmaya alışmıştı.
Zeynep, İstanbul’a dört yıl önce gelmişti. Ailesiyle bağları zayıftı; çocukluğundan beri yaşadığı zor günler onu erken büyütmüş, hayatta kalmak ateşli için hızlı kararlar vermeye zorlamıştı. İş bulmak kolay olmamış, fırsatları da aynı hızla kaybetmişti. Sonunda kimsenin isteyerek seçmeyeceği bir yola mecbur kalmıştı. Bu, onun gururunu incitse de hayatta kalmanın başka bir yolunu bulamıyordu.
Kartal vip escort sokakların birçoğu onu tanırdı; ama kimse adını bilmezdi. İnsanların gözleri çoğu seksi zaman ya acıyarak ya da görmezden gelerek bakar, bu da Zeynep’in içindeki yalnızlığı derinleştirirdi. Fakat o hiçbir zaman kendisini yaptığı işle tanımlamadı. İçinde hep bir “yeniden başlama” inancı taşıdı.
Bir gün, sabaha karşı eve dönerken yağmur birden şiddetlenmişti. Zeynep, köşedeki bir bakkalın kepengi altına sığındı. Tam o sırada küçük bir çocuk ağlayarak yanına koştu. Üzerinde ince bir mont vardı ve daha yedi sekiz yaşlarında görünüyordu.
“Ablam kayboldu… bulamıyorum…” diye hıçkırdı çocuk.
Zeynep önce şaşırdı. Böyle bir durumda ne yapacağını bilmiyordu ama çocuğu yalnız bırakamazdı. Onu sakinleştirdi, birlikte sokakları dolaştılar. Yaklaşık yarım saat sonra küçük kızın ablasını, Kartal escort sahilinin hemen yanında bir otobüs durağında panik hâlinde buldular. Genç kadın kardeşine koşarken gözlerinden yaşlar süzülüyordu.
Bir yanıt yazın