Tuzla escort geceleri soğuk ve sessizdi. Denizden gelen rüzgâr, sokak aralarına tuz kokusunu taşırken, sokak lambalarının ışığı su birikintilerinde titriyordu.
Elif, ellerini vip cebine sokmuş, başını eğmiş adımlarla yürüyordu. Yirmi bir yaşındaydı, ama yüzünde yılların yükü vardı. Çocukluğu ve gençliği, sokakların sertliğiyle şekillenmişti.
Babası, o küçükken evi terk etmişti. Annesi, temizlik işlerinde çalışarak Elif’i büyütmeye çalışmıştı. Ama birkaç yıl önce annesi hastalanınca hayat bir anda karardı. Kira, ilaç, yiyecek… Borçlar birikti, seçenekler azaldı. Elif önce kafelerde çalıştı, sonra marketlerde. Maaşı hiçbir zaman yetmedi.
Bir akşam, sahilde otururken yanına yaşlı bir kadın yaklaştı.
“Hayatta bazı yollar karanlıktır kızım,” dedi kadın. “Ama bazen o karanlıkta yaşamak zorunda kalırsın.”
O söz, Elif’in aklında bir köşeye kazındı. Günlerce direnmeye çalıştı, ama çaresizlik galip geldi. O gece, Tuzla escort arka sokaklarında yürüyerek yaşamını sürdürmeye başladı.
Her gece aynı yollardan geçiyor, insanların bakışlarına aldırmamayı öğreniyordu. Ama sabah eve döndüğünde aynaya baktığında, gözlerinde kaybolmuş bir genç kız görüyordu. “Bu ben değilim,” diye fısıldardı kendine.
Bir sabah, sahile indi. Deniz griydi, dalgalar usulca kıyıya vuruyordu. Bankta oturan yaşlı bir adam, martılara simit atıyordu. Ona dönüp dedi ki:
“Deniz bazen kirli görünür ama içinde hâlâ yaşam vardır. İnsan da öyle.”
O söz, Elif’in içinde küçük bir kıvılcım yaktı. Hayatını değiştirmek için hâlâ bir şans vardı.
Ertesi sabah, Tuzla Kadın Dayanışma Merkezi’nin kapısına gitti. Uzun süre durdu, elleri titriyordu. Sonra derin bir nefes aldı ve içeri girdi. Kadınlar güzel çeken esc onu yargılamadı, dinlediler, sarıldılar. Elif dikiş kursuna yazıldı, temizlik işine girdi. Az kazanıyordu ama yüzü artık daha huzurluydu.
Bir yanıt yazın