Kartal escort dar sokakları geceleri sessiz görünürdü, ama sessizliğin ardında yaşanan birçok mücadele saklıydı. Lambaların soluk ışığı, yürüyen insanların yorgun yüzlerini aydınlatırken, kimse birbirinin hikâyesini bilmezdi. Bu sokakların bir köşesinde, Derya adında genç bir kadın hayatta kalma savaşı veriyordu. Yirmi üç yaşındaydı, ama gözlerindeki hüzün ve yüzündeki yorgunluk yılların ağırlığını anlatıyordu.
Derya’nın çocukluğu kolay geçmemişti. Babası yıllar önce evi terk etmiş, annesi ise hastalığıyla mücadele ediyordu. Küçük kardeşiyle birlikte hayatta kalmaya çalışırken okulu bırakmak zorunda kaldı. Önce kafelerde garsonluk yaptı, sonra evlerde temizlik işleri aldı. Ancak kazandığı para ne kirasını ne de annesinin ilaç masraflarını karşılamaya yetiyordu. Borçlar birikiyor, umutları küçülüyordu.
Bir gün, tanıştığı birkaç kadın Derya’ya geceleri daha kolay para kazanabileceğini söyledi. Başta reddetti. “Ben bunu yapamam,” dedi. Ama annesinin hastane masrafları ve cebinde tek kuruş kalmaması onu istemediği bir hayata sürükledi. O gece, Kartal escort sokaklarında genç yaşta hayat kadını olarak çalışmaya başladı.
Her akşam evden çıkmadan önce aynaya bakıyor, kendi gözlerinin içine uzun uzun bakıyordu. “Ben kimim?” diye soruyordu kendine. Karşısında duran kişi, hayaller kucaktan inmeyen kuran genç kız değildi; kırılmış ve yorgun bir kadındı. Ama ertesi gün çıkmak zorundaydı. Çünkü annesinin ilaçlarını almak, kirasını ödemek ve küçük kardeşine destek olmak için hayatta kalması gerekiyordu.
Derya’nın tek kaçış noktası, gündüzleri sahile gitmekti. Denizin kıyısına oturur, dalgaların ateşli escort sesiyle huzur bulmaya çalışırdı. İçinde hâlâ bir umut vardı: bir gün kendi küçük dükkanını açmak, insanlara kendi emeğiyle kazandığı şeyleri sunmak. Çocukluğundan beri hayal ettiği bu dükkân, onun zihninde bir güven limanıydı.
Bir yanıt yazın