İlayda 22 yaşındaydı. Şile escort denize bakan kıyı mahallelerinden birinde, eski taş evlerin arasında küçük bir pansiyon odasında kalıyordu. Oda küçüktü ama kendi başına bir hayat kurduğu için gurur duyuyordu. Kondom her sabah pencereyi açtığında gelen yosun kokusu, sahil kasabasında olmanın tek hatırlatıcısıydı. Sessizlik, buranın değişmeyen parçasıydı. Ama İlayda için bu sessizlik bazen huzur, bazen de derin bir boşluktu.
Aslen Kırıkkale doğumluydu. Çocukluğu, hep “ağzını açma”, “kız kısmı böyle konuşmaz” sözleriyle geçmişti. Annesi sessiz, babası buyurgandı. Lise son sınıfta okulu bırakmak zorunda kaldı; önce ev işleri, sonra kısa süreli bir nişan. Nişan bozulduğunda ailesi yüz çevirdi. Onlar için bu bir utançtı, İlayda içinse bir çıkış kapısıydı. Tek yön bir otobüs biletiyle İstanbul’a, oradan da rastlantıyla vardığı Şile’ye geldi.
Şile escort ilk geldiğinde bir butik otelde temizlik işine girdi. Küçük, mevsimlik işlerdi. Yazın gelen turistler sayesinde idare ediyordu. Ama kış geldiğinde işler kesiliyor, kira ve fatura yükü ağırlaşıyordu. Giderek yalnızlaştı, umudu kırılmaya başladı. Tam o sıralarda, çalıştığı otelde tanıştığı bir kadın ona şöyle dedi:
“İstiyorsan daha kolay bir yol var. Kimseden emir almıyorsun, zaman senin elinde.”
İlayda önce cevap bile vermedi. Ama birkaç hafta sonra cebinde son parasını sayarken gözleri doldu. O gece o “kolay yol” dediği şeyle tanıştı. İlk adımı attığında içini tarifsiz bir boşluk kapladı ama yüzüne bir şey yansıtmadı. Ertesi gün aynaya bakamadı, ama borcunu kapatabilecekti.
Bir sabah, Şile sahilinde veren ilayda yürürken belediyeye ait kültür merkezinin panosunda şu yazıyı gördü:
“Kadınlar İçin Yazı ve Kendini İfade Etme Atölyesi – Herkes Katılabilir.”
Bir yanıt yazın