Ümraniye escort sokakları her gece biraz daha sessizleşirdi. Soğuk rüzgâr apartman aralarından geçer, uzakta bir köpek havlardı. Yağmur, kaldırımlardaki vip çatlaklara dolarken, sokak lambalarının altında yalnız bir kadın yürüyordu: Seda.
Yirmi iki yaşındaydı. Ama yüzüne bakan biri, onun yirmi iki değil, kırk yıllık yorgunluğu taşıdığını sanırdı.
Seda, bu şehrin arka sokaklarında büyümüştü. Babası onları terk etmiş, annesi dolgun memeli temizlik işlerine giderek ayakta kalmaya çalışmıştı. Çocukluğu eksiklerle geçmişti ama yine de umut doluydu.
“Bir gün kendi ayaklarım üstünde duracağım,” derdi annesine.
Lise yıllarında çalışmaya başladı. Okuldan çıkıp markette kasaya geçerdi. Fakat hayat, onun azmine rağmen daha da zorlaştı.
Annesi seksi hastalandığında, ilaçlar ve kira borcu üst üste geldi. Seda, çaresizce iş aradı ama eline geçen her fırsat sömürüyle sonuçlandı.
Bir gün, çaresizlikle parkta otururken yanına bir kadın yaklaştı. “Hayatta kalmak bazen gururunu yutmakla başlar,” demişti.
O cümle, Seda’nın hayatının yönünü değiştirdi.
O geceden sonra Ümraniye escort ışıkları altında yürümeye başladı.
Kendini tanıyamadığı bir dünyaya adım attı.
İnsanların bakışları, sözleri, sessiz yargıları her gün biraz daha parçaladı onu.
Ama annesinin tedavi masraflarını ödeyebilmek için başka çaresi yoktu.
Geceleri para kazandı, sabahları gözyaşlarıyla uyudu.
Bir aynanın karşısında her sabah kendine bakıp sadece bir cümle fısıldardı:
“Dayan Seda, bu da geçecek…”
Bir yanıt yazın