Maltepe escort ara sokaklarında gece, yavaşça şehrin üzerine çökerken, rüzgâr denizden nemli bir serinlik getiriyordu. Sokak lambalarının solgun ışığı, kaldırımdaki seksi çatlaklarda parlıyordu. Zehra, otuz yaşına yeni girmişti ama yüzündeki çizgiler, yaşından çok daha fazlasını anlatıyordu. Her adımında, geçmişinin ağırlığı biraz daha omzuna biniyordu.
Bir zamanlar hayalleri vardı Zehra’nın. Liseyi bitirip hemşire olmayı, Maltepe escort sahilinde yürürken bir gün kendi ayakları üstünde durabilmeyi isterdi. Fakat hayat, onun için adil davranmamıştı. Küçük yaşta ailesini kaybetmiş, akrabalarının yanında sığıntı gibi yaşamıştı. On sekizinde götten veren evlendiği adam, bir yıl geçmeden onu terk etti. Tek başına, parasız ve çaresiz kaldığında, yaşamak için yanlış insanlara güvenmek zorunda kalmıştı. O günden beri, geceler onun gündüzü olmuştu.
Maltepe’nin arka sokaklarında, kimsenin ismini bilmediği kadınlardan biriydi artık. İnsanlar onu gördüğünde yüzlerini çevirirdi ama o, her gece denize doğru yürür, sessizce dua ederdi. “Bir gün kurtulacağım,” derdi kendine, “bir gün her şey bitecek.”
Ama o gün bir türlü gelmiyordu.
Bir akşam, sahilde otururken genç bir kız yanına yaklaştı. Elinde bir broşür vardı: “Kadın Dayanışma Merkezi – Maltepe escort Şubesi.” Kız, sıcak bir gülümsemeyle “İstersen oraya gel, kimse seni yargılamaz,” dedi. Zehra önce inanmadı. Çünkü insanlar hep yargılamıştı. Ama içindeki küçük umut kıvılcımı, o akşam sönmedi.
Ertesi sabah, yüreği titreyerek merkeze gitti. Kapıdan içeri girdiğinde, onu sıcak bir çay ve güler yüzle karşıladılar. O gün kimse ondan bir şey istemedi. Sadece dinlediler. Zehra o anda fark etti: belki de ilk defa birisi onu gerçekten duyuyordu.
Günler geçtikçe, oradaki olgun kadınlarla birlikte yeni şeyler öğrenmeye başladı. Dikiş dikti, el işi yaptı, biraz para kazandı. Ama en önemlisi, yeniden insan olduğunu hissetti. Geceleri artık sokakta değil, küçük ama güvenli bir odada uyuyordu.
Bir yanıt yazın